پلاستیک‌های سنتی که از نفت و گاز طبیعی ساخته می‌شوند، به دلیل آلایندگی محیط زیست و انتشار گازهای گلخانه‌ای، به یک چالش بزرگ تبدیل شده‌اند. پلاستیک سبز به عنوان یک جایگزین پایدار برای پلاستیک سنتی در حال توسعه است که از منابع بیولوژیکی تجدیدپذیر ساخته می‌شود.
پلاستیک سبز چیست؟
پلاستیک‌سبز که به نام پلاستیک زیستی هم شناخته می‌شود، نوعی پلاستیک است که از مواد بیولوژیکی مانند روغن‌های گیاهی، نشاسته ذرت، کاه، خرده چوب، خاک اره و ضایعات مواد غذایی بازیافت شده، تولید می‌شود.
مزایای پلاستیک سبز
مزایای‌زیست محیطی:
- کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای: تولید پلاستیک‌سبز در مقایسه با پلاستیک‌های سنتی که از نفت و گاز طبیعی ساخته می‌شوند، CO2 کمتری تولید می‌کند.
- کاهش وابستگی به منابع فسیلی: منابع بیولوژیکی که برای تولید پلاستیک‌سبز استفاده می‌شوند، تجدیدپذیر هستند.
- قابلیت تجزیه زیستی: پلاستیک‌های سبز به طور کامل یا جزئی توسط میکروارگانیسم‌ها تجزیه می‌شوند و به مواد آلی تبدیل می‌شوند.
- کاهش زباله‌های پلاستیکی: پلاستیک‌های سبز به طور کامل یا جزئی در طبیعت تجزیه می‌شوند و به میکروپلاستیک تبدیل نمی‌شوند.
- حفاظت از خاک و آب: پلاستیک‌های سبز به دلیل تجزیه پذیری، به آلودگی خاک و آب کمتر منجر می‌شوند.
مزایای‌اقتصادی:
- ایجاد شغل: صنعت پلاستیک سبز می‌تواند فرصت‌های شغلی جدیدی در زمینه‌های کشاورزی، تولید و بازیافت ایجاد کند.
- کاهش هزینه‌های دفع زباله: پلاستیک‌های سبز به دلیل تجزیه پذیری، هزینه‌های دفع زباله را کاهش می‌دهند.
- توسعه پایدار: پلاستیک‌سبز می‌تواند به توسعه پایدار و حفظ محیط زیست برای نسل‌های آینده کمک کند.
مزایای‌اجتماعی:
- ایمنی بیشتر: پلاستیک‌های سبز به طور کلی از مواد شیمیایی مضر کمتری در مقایسه با پلاستیک‌های سنتی ساخته می‌شوند.
- بهداشت عمومی: کاهش زباله‌های پلاستیکی و تجزیه پذیری پلاستیک‌های سبز می‌تواند به ارتقای بهداشت عمومی کمک کند.
- آگاهی زیست محیطی: استفاده از پلاستیک‌سبز می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی از مسائل زیست محیطی منجر شود.
در حال حاضر، پلاستیک‌سبز به عنوان یک جایگزین پایدار برای پلاستیک‌های سنتی در حال توسعه است و انتظار می‌رود که در آینده سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهد.
انواع پلاستیک سبز
برخی از رایج‌ترین انواع پلاستیک‌سبز عبارتند از:
- پلی لاکتیک اسید (PLA): این نوع پلاستیک از ذرت یا نیشکر ساخته می‌شود و برای تولید ظروف یکبار مصرف، کیسه‌های پلاستیکی و الیاف نساجی استفاده می‌شود. PLA قابلیت تجزیه پذیری بالایی دارد و به طور کامل در طبیعت تجزیه می‌شود.
- پلی هیدروکسی آلکانوات (PHA): این نوع پلاستیک از باکتری‌ها ساخته می‌شود و برای تولید بطری‌های آب، فیلم‌های بسته‌بندی و تجهیزات پزشکی استفاده می‌شود. PHA دارای مقاومت بالایی است و در برابر آب و مواد شیمیایی مقاوم است.
- نشاسته ترموپلاستیک: این نوع پلاستیک از نشاسته ذرت یا سیب زمینی ساخته می‌شود و برای تولید کیسه‌های پلاستیکی، ظروف یکبار مصرف و فیلم‌های بسته‌بندی استفاده می‌شود. نشاسته ترموپلاستیک قابلیت تجزیه پذیری بالایی دارد و به طور کامل در طبیعت تجزیه می‌شود.
- پلی اتیلن ترفتالات (PET) با پایه زیستی: این نوع پلاستیک از منابع گیاهی مانند نیشکر ساخته می‌شود و برای تولید بطری‌های نوشیدنی و ظروف مواد غذایی استفاده می‌شود. PET با پایه زیستی قابلیت بازیافت دارد و می‌تواند به محصولات جدید تبدیل شود.
- پلی بوتانول: این نوع پلاستیک از ذرت یا نیشکر ساخته می‌شود و برای تولید فیلم‌های بسته‌بندی، بطری‌ها و قطعات خودرو استفاده می‌شود. پلی بوتانول دارای مقاومت بالایی در برابر حرارت و مواد شیمیایی است.
علاوه بر این، انواع دیگری از پلاستیک‌های سبز نیز در حال توسعه هستند که از مواد اولیه مختلفی مانند سلولز، جلبک و ضایعات کشاورزی ساخته می‌شوند.
انتخاب نوع مناسب پلاستیک‌سبز به کاربرد نهایی آن بستگی دارد. برای مثال، PLA برای تولید ظروف یکبار مصرف مناسب است، در حالی که PHA برای تولید بطری‌های آب مناسب‌تر است.
همچنین بخوانید : فواید اقتصادی و اجتماعی بازگردانی پلاستیک
چالش‌های پلاستیک سبز
با وجود مزایای قابل توجه، پلاستیک‌سبز هنوز در مراحل اولیه توسعه است و با چالش‌هایی روبرو است که عبارتند از:
- قیمت بالا: قیمت تولید پلاستیک‌سبز در حال حاضر بیشتر از پلاستیک سنتی است. این موضوع به دلیل هزینه بالای مواد اولیه و فناوری تولید است.
- محدودیت‌های تولید: تولید پلاستیک‌سبز در مقایسه با پلاستیک سنتی در مقیاس کوچکتری انجام می‌شود. ظرفیت تولید محدود یکی از موانع اصلی در جایگزینی پلاستیک سنتی با پلاستیک‌سبز است.
- محدودیت‌های تجزیه پذیری: برخی از پلاستیک‌های سبز فقط در شرایط خاص تجزیه می‌شوند. برای مثال، PLA فقط در شرایط کمپوست تجزیه می‌شود.
- عدم وجود زیرساخت‌های بازیافت: زیرساخت‌های بازیافت پلاستیک‌سبز هنوز به طور کامل توسعه نیافته است. این موضوع می‌تواند به انباشت زباله‌های پلاستیک‌سبز منجر شود.
- آگاهی عمومی: آگاهی عمومی از مزایای پلاستیک‌سبز هنوز کافی نیست. این موضوع می‌تواند به مقاومت مصرف‌کنندگان در برابر استفاده از این نوع پلاستیک منجر شود.
برای غلبه بر این چالش‌ها نیاز به اقداماتی از سوی دولت‌ها، صنایع و مصرف‌کنندگان است. دولت‌ها می‌توانند با ارائه یارانه و معافیت‌های مالیاتی به توسعه صنعت پلاستیک‌سبز کمک کنند. صنایع نیز می‌توانند با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه و بهبود فناوری تولید، قیمت پلاستیک‌سبز را کاهش دهند. مصرف‌کنندگان نیز می‌توانند با انتخاب محصولاتی که از پلاستیک‌سبز ساخته شده‌اند، به ترویج استفاده از این نوع پلاستیک کمک کنند.
در صورت غلبه بر این چالش‌ها، پلاستیک‌سبز می‌تواند نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار ایفا کند.
جمع بندی
پلاستیک سبز مزایای زیادی از جمله قابلیت تجزیه پذیری، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش وابستگی به منابع فسیلی دارد. با وجود این مزایا، پلاستیک‌سبز هنوز با چالش‌هایی مانند قیمت بالا، محدودیت‌های تولید و عدم وجود زیرساخت‌های بازیافت مواجه است.
برای غلبه بر این چالش‌ها نیاز به اقداماتی از سوی دولت‌ها، صنایع و مصرف‌کنندگان است. با توسعه و پویایی صنعت پلاستیک‌سبز، می‌توان به آینده‌ای پایدارتر و محیط زیستی سالم‌تر امید داشت.
گردآوری توسط مجله آرادل
تنظیم و نگارش : مدیر
مزایای زیست محیطی پلاستیک سبز و چالش های آن
منبع
